Eleiciones xenerales d'Italia de 1948

← 1946 •  • 1953 →
Eleiciones xenerales d'Italia de 1948 574 escaños na Cámara de Diputaos 237 escaños (de 343) nel Senáu
Domingo 18 d'abril de 1948
Demografía eleutoral
Votantes :						26.855.741
							92.2%  3.5%
Primer Ministru d'Italia
Titular Alcide De Gasperi						Elixíu Alcide De Gasperi

Les eleiciones xenerales d'Italia de 1948 celebráronse'l domingu 18 d'abril de 1948 pa escoyer la primera Cámara de Diputaos y Senáu de l'acabante proclamar República d'Italia.^[1]

Bien influyíos pol empiezu de la Guerra Fría ente la Xunión Soviética y los Estaos Xuníos, los comicios tuvieron marcaos pola durez y la incertidume, daes les ideoloxíes totalmente contraries de les dos fuercies favorites: la Democracia Cristiana (DC) y el Frente Democráticu Popular (FDP), esti últimu frutu de la coalición ente'l Partíu Socialista y el Partíu Comunista. Tres el golpe de Praga qu'upó al poder en Checoslovaquia a los comunistes en febreru de 1948, Estaos Xuníos tarrecía qu'una coalición d'izquierdes ganara les eleiciones n'Italia y qu'asina el país pasara a la esfera d'influencia de la URSS, polo que tuvo una decidida intervención na campaña eleutoral previa a les eleiciones.

Les eleiciones fueron ganaes por un cómodu y ampliu marxe pola Democracia Cristiana, que ganó a la coalición d'izquierdes del Frente Democráticu Popular. A gran distancia, de terceres, asitiós'Unidá Socialista, liderada por Ivan Matteo Lombardu. La Democracia Cristiana pasó a formar gobiernu ensin cuntar colos comunistes, que tuvieren nel gobiernu dende xunu de 1944, cuando se formó'l primer gobiernu de transición, entá en plena guerra, hasta mayu de 1947; Alcide De Gasperi (DC) revalidó'l so cargu de primer ministru del país.

1. ↑ Dieter Nohlen; P. Stöver (2010) Elections in Europe: A data handbook (n'inglés), páx. 1048. ISBN 978-3-8329-5609-7.